YARAMAZ BEN

Yaramaz ben yine uzun bir süre haber vermeden kayboldum. Bazen çok üşengeç olabiliyorum,beni böyle kabul görürseniz sevinirim :)
Tamam tamam duydum,bu bahanenin arkasına saklanmayacağım,anlaşıldı...
Başlangıçta festivallerde tüm konserlere katılma şansım oldu.
Anadolu Ateşi
Pinhani
ve
Emre Aydın.
Gidemediğim bir Yaşar Konseri vardı , ama ona da üzülmedim açıkçası,çünkü sıkı bir takipçisi değilim.
Derken işe güce devam,günlük koşuşturmacalara devam ve bir de kısa bir hastane ziyareti.
Anneme nakil bağışında bulunduğum sırada dalağımda bir kist keşfedilmişti.Uzun zaman sonra aklıma düştü ve dedim ki haydi Bugday gidelim doktora.Uzun beklemeler ve sıkıcı bir ultrasondan sonra sonuçlarımın temiz olduğu anlaşıldı ve kardeşimimin mezuniyet törenine hazırlanmaya başladım.
Uşak Marmaris arası normal şartlar altında 5 saati geçmez.Fakat Marmaris'ten Uşak'a direk giden araba olmadığı için Muğla'dan halk otobüsü seferleriyle 8 saatlik bir yolculuğa katlandım.Hem gidişte,hem dönüşte.Farklı insanlar tanıdım,tek eğlenceli yanı buydu.Onun dışında yorucuydu,hem de fena.Bir ara kuyruk kemiğimin ezildiğini düşündüm ama sırıtarak kendime saçmalama dedikten sonra sakinleştim.Dolmuşlarda müsait bir yerde denir ya,bunlarda da öyle,her kolunu kaldırana duruyor,her dur diyeni indiriyor.Offf düşünmek bile istemiyorum :)
Giderken çok şeker bir teyzeyle tanıştım.İzmir'li, ama Bodrum'da oturuyor.Güzel bir sohbetle yolculuğumu şenlendirdi.Hiç okumayacak bu satrıları ama yine de ona teşekkür ediyorum.İlginç tarafı ise o kadar sohbet ettmemize rağmen isimlerimizi paylaşmamışız birbirimizle.İki isimsiz arkadaş :) Pamuk teyze diyesim geliyordu zaten,öyle olsun...Pamuk Teyze...
Bu yolculuğun en güzel yanı kavuşma anıydı.Biricik kardeşime sarılıp doyasıya öptüm onu.Mezuniyetine hazırlandık,saçlarımızı hiç unutamayacağım bir kuaförde yaptırdık.Sahipleri iki bayan olan bu kuaförde,dedikodular,kahkalar havada uçuşuyordu.Hiç ısınamadığım bu ortamda yine çok rahat değildim ta ki dört saati orda geçirene kadar.Bir baktık ki biz de sıkıntıdan saçma sapan konuşmaya,gülmeye başlamışız.Orda oturan diğer müşterileri mezuniyete davet ettik.Neyse ki saçımız tamamlandı da sağ salim ayrılabildik ordan...Mezuniyet gecesi Ankaralı Turgut,Roman Havası ve Facebook ezgileriyle bizi biraz hayal kırıklığına uğratsada ,yoğun ısrarlarımızla, istek üzerine çalınmasını rica ederek durumu kurtardık ve neredeyse hiç oturmadık.Şahsen ben söz konusu müzik olunca pek yerimde duramıyorum.Var mı benim takımda olan aranızda? Bir folklor ekibi oluştururuz belki kim bilir :)
Derken geri dönüşüm hemen bir gün sonra oldu.Yine bir halk otobüsü sefası ve bu sefer yanıma oturan da pek tatlı ve sevecen bir teyze olmadı.Muhabbet edecek yer arıyordu zaten ve belli ki konuşmaya çok hevesliydi.Nereye gidiyormuşum,o da sabaha kadar uyumamış,nişanı varmış yeğeninin ve sabaha kadar etrafı toplamışlar,bir oğlu varmış,o almaya gelecekmiş kendisini,Marmaris çok pahalıymış,meyve alınacak gibi değilmiş,o Denizli'den kayısısını,kirazını,eriğini almışmış derken ben çıldırmak üzereydim ki, sadece kafa sallayarak muhabbetinden ne kadar keyif aldığımı ona belirtmiş olacağım ki,bir anda sustu.Ben de derin bir ohhh çektim.Ve evime gelene kadar yorucu ama huzurlu bir yolculuk geçirdim.
Sizi daha fazla sıkmadan yazımı noktalayacağım ama son bir şey daha yazmam lazım.Dün maillerimi kurcalarken birden sevgili LEYLAK DALI nın mailiyle karşılaştım.Haziran sonunda gerçekleşecek olan buluşmamızdan bahsediyordu.Hemen bir mesaj çektim ve akşamına telefonum çaldı.Tıpkı yazıları kadar canlı bir sese sahip olan sevgili Leylak Ablamla konuşmak çok heyecan vericiydi.Telefonu kapattıktan sonra hemen kocişe ve kız kardeşe haber verdim.Cıvıllığınla bekliyorum seni Leylak Abla, haberin ola....Hem de sabırsızlıkla...