TEKNOLOJİLİ VE GÜLLÜ POST

Zaman zaman üniversitede olan arkadaşlarımın uazaklığından ötürü derin bir ah çekerim. Özlerim onları, buluştuğumuz zamanları.  Yaz tatillerinde hepsi dökülür Marmaris'e, kışın bir bakarsın kimse yok. Hele ki mezuniyet zamanları yaklaşsın, hem çok sevinirim hem de bilirim ki başka şehirlerde bir hayat başlar onlar için. Belki o dört gözle beklediğim yaz tatilleri bile, gerçekleşmeyebilir artık.

Aralarında okulunu bitirmiş olan arkadaşım Selin burdaydı ve onunla bir akşam buluşması ayarladık.Ben de diğer arkadaşlarıma bir gönderme yapmak istedim internet üzerinden. Facebook sağolsun, paylaşımı saniye saniye görüntülüyor. Olsa olsa bu yolla ulaşırım herkese dedim ve bir kaç arkadaşımı etiketledim. (Blogger'ı kullanan herkes Facebook'u da kullanıyordur, o yüzden beni etiketlemenin ne olduğunu anlatmakla uğraştırmayın,emiii ) Şöyle bir yazı yazdım ayrıca, BİZ BU AKŞAM SELİN'LE BULUŞUYORUZ,SİZ DAHA GELMEYİN BURALARA,ÇATLAYIN DA PATLAYIN...

İşte bu yazıyı yazdıktan bir saat sonra etiketlediğim arkadaşlarımdan bir tanesi ofis kapısında beliriverdi. Gözlerim görüyor ama kalbim inanmıyor. Yok yok,çok özlemişsin hayal görmeye başladın sen dedim kendi kendime.Ama sarılınca ona, anladım ki gerçeğin ta kendisiymiş. Ey teknoloji sen nelere kadirsin , ey facebook arkadaşım şıp diye geliverdi. Niyeti zaten bana süpriz yapmakmış. Ama yol yorgunu olduğundan o gün içerisinde gelmeyi düşünmemiş yanıma. Sonra yazıyı okuyunca toparlanıp gitmem lazım demiş. Canım arkadaşım ne iyi de etmiş.

İnsanın hayatında böyle insanlar sayılıdır. Ve ben de sayılı, ama gerçekten sayılır arkadaşlarım olduğu için çok şanslı hissediyorum kendimi. Böyle bir süprizin arkasından taktım gülümü koluma gezdim Uzunyalı'da :)

 --- Gül gerçektir, sadece bir paket lastiğine sabitlenmiştir :) ---