Daha önceki postlarımda karavanlarını fotoğraflamış, yayınlamıştım. İşte o karavanla bir Polonya turu yaptılar yaklaşık bir ay süren. Ahhh ahhh çekiyorum onların bu hadi gidiyorum, gittim diyen tavırlarına. Ben de isterem diye diye bir hal oluyorum ve onlar da keşke siz de olabilseydiniz demekle yetiniyorlar. E mecburen çalışkan öğrenciyiz biz. Emekliliğe bir kaç on sene var daha :)
Uzaktan gelen her yakınlığa muhtacız bu çoklu yalnızlığımızda. Ben de bu yüzden çok ama çok seviyorum kartpostalları...Ayrıca size de sevdiğiniz insanlarla bol gülücüklü bir hafta başı ve hafta diliyorum :)
7 yorum:
ben de çok severdim kartpostal yazmayı almayı
sanki onlar da maziye gömüldü bir çok güzel şey gibi
devir teknoloji çağı
yazık ki, çocuklarımız kalem kağır kullanarak duygularını yazmıyorlar artık
sadece kısa karakterlerle işi halledi veriyorlar
sevgiler
Süüüß :) Mag ich auch Kartpostalen so viel .
Ashley
Mavianne, gerçekten o kısalığa ve özlüğe alıştırmışız kendimizi. Bir tuşa basıp kilometrelerce uzağa giden mektuplaşmalar daha basit gelmiş.Ama yine de el yazısını unutmamak lazım diyenlerdenim ben de.
Hallo Ashley
Danke für dein nettes komentar. Und HOŞGELDİN :)
Offf, Konjuktiv cümle görmeyeli yıllar olmuş, okurken zorlandım bir ara. Almanca çalışmam lazım :) Ben de hoşgeldim :)
eVET SEN DE HOŞGELDİN :))
ne tatlıymış sizin genç-anneanneler öyle:)) çok tuttum çokk!..hayatı ve yaşamayı bilen, coşkulu ve nahif insanlar olmalılar ki bu nostaljik gelenekleri halen daha sürdürüyorlar...
bence de asla unutulmaması gereken bir posta türü!kuşlardan haber gelmişçesine anlamlı!!.hele ki kartpostalların anı yüklü resimleri...çok güzel..dilerim bu gelenek tamamen uçup kaybolup gitmez..
sevgilerimle...
Yorum Gönder