DİLENEN BEYİNLER

Bu aralar iş yerinde yaşadıklarımın haddi hesabı yok...Günün oniki saati burada geçtiğine göre pek de anormal sayılmaz bu durum.Bu sefer de konum dilenciler.

Önceleri hep büyük şehirlerde olurlar sanırıdım.Buralarda pek karşılaşmazdım.Ama bu sene Marmaris'te bir dilenci patlaması yaşanıyor.Kadınları bırakın minik çocuklar etrafımızda sürekli.Peçete,sakız ve benzeri şeyleri satarak para kazanmaya çalışıyorlar. Hele bir tanesi var ki iyice sinir bozucu.Durak diplerinde bebeğiyle dilenen bir kadın.

İlk zamanlarda çok üzülürdüm,muhakkak yardımım dokunsun isterdim ve kendimce bir çözüm bulduğuma inanmıştım.İş yerimize çalışan arıyorduk. Kim olursa olsun, kaç kişi olursa olsun alacaktık. Aklıma onlar geldi. Geldiklerinde yatacak yer,yemek ve iş verecektik. Dolayısı ile dilenmelerine gerek kalmayacaktı. İşte budur dedim ve gelmelerini bekledim.

Nihayetinde bir tanesi girdi kapıdan içeri. Allah rızası için bana bir.... diye başlayan cümlesini hemen kestim. Bak eleman arıyoruz yan taraftaki büroya başvur,böyle azar azar toplayacağına sigortalı olur ve maaşını alırsın dedim. Kaçı geldi hep yönlendirdim ta ki hiçbirinin o büroya başvurmadığını öğrenene kadar. Resmen işlerine gelmiyordu, insanları kandırmak özellikle turistleri kandırıp döviz koparmak ve bu şekilde rezilce yaşamak onlar için daha cezbediciydi. Kendilerini kısık bir sesle acındırmak ve iş teklifini yapar yapmaz arkalarına kaçarcasına dönmek onlar için daha çekiciydi.

Hiç yılmadım,her zaman aynı teklifi yaptım ama bir gün dayanamadım. Orta yaşlı bir dilenci kadın girdi içeri. Allah rızası için.... dedi ve yine girdim araya iş teklifi ile. Eleman arıyoruz, yan tarafa başvurunu yap dedim. Bir cıngar çıkardı vay efendim halini görmüyor muymuşum,vay efendim çalışacak durumda mıymış ki,bacakları tutuyor muymuş, ne terbiyesizmişim !!! Duyduklarıma inanamadım. Senin dedim,maşallah her yerin tutuyor bacakların da çenen de hadi şimdi çık git burdan diye arkasından bağırdım. Sinirim bozuldu, ama artık bastıra bastıra teklif ediyorum çalışmayı, gelen dilencilere ve bir kere gelen bir daha gelmiyor. Benim işime geldi doğrusu.Beni sıkan tavırlarlardan uzak kalmış oldum.Bunun gibi onca örnek,onca bahane. En çok da üzüldüğüm çocuklar. Saf beyinleri dilenmeyi ve kandırmayı öğrendi. Rengarenk hayatları şimdiden kirlendi. Yalanla, numarayla...

Ahh,ahh...Ne desem boş. Kendimi ne kadar gersem boş. Bir insanın düşüncesini değiştirmek kadar güç bir şey yok hayatta...