ÜÇ KATEGORİ

Rahatlamak ve rahatlatılmak isteriz zaman zaman.Dert ortağı ararız kendimize.Yana yana dolaşırız etrafta.'Nerde vardır ki dinleyenim?'diye sorar dururuz.Ne tuhaftır ki , hep de en olmadık insanları seçeriz.Bu insanları üç kategoriye ayırıyorum kendimce.
Birincisi; can kulağıyla dinleyip sonra da en uyduruk cevabı veren insanlar. Bu başıman çok geçmiştir.Çözüm ararsınız,nasıl yol alabileceğinizi bulmaya çalışırınız ve karşınızdakinin sizi dinlediğini görünce bir hayli mutlu olursunuz. Sonra gözlerinizi ona dikip acaba ne diyecek diye heyecanla beklerken birden bire yüz puanlık cevap gelir; 'Üzülme hepsi geçer!' !!! Vücüdunuzdaki gerginlik,karşınızdakinin hissedeceği kadar belirgin hale gelmiştir. İyi günler dileyip başka bir limana sığınmaktan başka bir çare kalmamıştır artık.
İkincisi; derdinize dert katan insanlar. A demeye kalmadan size B'yi de C'yi de söyler. Sabırla alfabeyi bitirmesini beklersiniz ama nerde! Direnciniz sizi zorlamaya başlar. Yorum yapmak istersiniz ama onu beklerken,yorum yapacağınız konu çoktan bitmiştir ve yenisine yelken açılmıştır. Derdinizden kurtulamayıp üstüne bir de dert eklenmiştir.Kendi durumunuzu boşverip onunkine çözüm aramaya koyulursunuz.Hadi bakalım kolay gelsin...
Üçüncüsü ve sonuncusu da, yorum yapmaya tenezzül bile etmeyenler. Acaba hayat tecrübeleri mi yok,yoksa cidden bir şeyin farkında değiller mi diye düşünmekten almazsınız kendinizi.Boşu boşuna kendinizi yormuş olup,başladığınız yere dönersiniz.
Dolayısıyla sevgili arkadaşlarım,varsa dinleyen sizi,çok şanslı olduğunuzu unutmayın.'Çok güzel bir tavsiyeydi,bunu uygulayacağım'diye biten cümleleriniz varsa,tavsiye verenin değerini bilin.Çünkü artık dünyanın çivisi çıkmış...