AKYAKA - WAFFLE - TİYATRO

İyi bir ara vermişim doğrusu .

Sanırım her zamanki yaz halim.

Her pazarı muhakkak gezerek geçirsem de bu pazar benim için özel oldu. Çok çok çok uzun zaman sonra tiyatroya gittim. Ayağımıza kadar gelen bir ekibi yok saymak olmazdı. 2011 İzmir Kitap Fuarında arkadaşım kendisinin kitabını almıştı, dedem çok seviyor hediye alayım diyerek. Bir ara ben de okurum dediğim İsim Şehir Hayvan'ı daha bir hafta önce okumaya başlamışken duydum ki Yılmaz Özdil gelecekmiş Marmaris'e. Yazdığı kitabı tiyatro ekibiyle canlandıracakmış. Tiyatromuz yarı yarıya bile dolmadı ama kitabı taze okuyan ben tüm oyunlara tanıdıktım. O fotoğraflara gelmeden akşama kadar ne yaptın demeden hemen anlatayım.
Ama fotoğraflarla ...

 
Balık ekmekle karnımızı doyurduk güzelce. Akyaka'ya gittiğimde vazgeçilmezimiz, olmazsa olmazımızdır. Yanında bir de turşu biber. Gerisini size bırakıyorum.

Manzaramız şuydu...

Böyle kalabalık ortamlarda yüzmek bizim için olanaksızdır genelde. Sıkış tepiş bir tatil anlayışından uzak, fazla kalabalık olmayan koylar tercihimiz. Ama nihayetinde biz yüzmeye değil tıkınmaya gelmiştik :)

Balık ekmek ardından yenilen dondurma ve waffle günün yemek açısından kapanışı oldu.

Buradan arabaya doğru yürürken de bir görüntüyle karşılaştım ki, tok olmama rağmen ''ham yapasım geldi ''

Pamuk şekeri gibi değil mi ama ?

Tamam , yemek faslı bitti şimdi sırada tiyatro görüntüleri.

Marmaris tiyatrosunda ağacımız da var bizim. Keyiflidir o ağaç,gride daha belirgindir. Bensiz olmaz diyerek en güzel köşeye yerleşmiş.

Sahneye ilk çıkan oyuncular Hülya Gülşen ve Sabri Özmener'di. Hülya Gülşen'i Ferhunde Hanımlar'dan biliyordum ama Sabri Özmener izlemişliğim yoktu. Bir dansı vardı ki tüm seyirciyi çoşturdu. Oyunculuğu kadar dans konusunda da izlemesi çok keyifliydi bence. Yılmaz Özdil'in köşe yazılarından uyarlanan oyunlar kısa tutulduğundan her bir oyunda farklı bir mesaj alıyordunuz. Her mesaj alışta kocaman bir alkış kopuyordu :) Dolaysıyla bol alkışlı bir tiyatro oldu.

Birçok dizide görmeye alıştığımız Nusret Çetinel de vardı kadroda. Bu adamın sesi kendisinden daha ön planda bence. Dinletmeyi biliyor :)

Tüm oyuncular iyiydi bana göre. Ben karşılaştırma yapacak kadar çok tiyatro izlemedim o yüzden derinlemesine yorum yapmak hakkım değil, ama çok güldüğümü ve sık sık alkışladığımı biliyorum. Ayrıca oyunda kullanılan dekorlara bayıldım. İşlenen ciddi konuların aksine çok gayri ciddilerdi.

Bu fotoğraflarda ne demek istdiğimi anlayacaksınız.

Verilen arada Yılmaz Özdil kitaplarını imzaladı ve izleyicilerle sohbet edip fotoğraf çektirdi. Yaklaşık üç saat süren oyunun sonundan görünütlerle bu yazıma veda ediyorum. Daha kısa aralıklarla yazabilmem dileğiyle :)