Yolculuk sırasında -teknoloji sağolsun- iki film indirdim mideye. İzlemeye değer miydi? Çok net söylüyorum. HAYIR. Ama başladım bir kere, bırakmak olmaz :)
Pencereden takılıyor gözüm ara sıra dışarıya. Keyifleniyorum. İzmir başka gelir her zaman bana. Huzur bulurum küçük karmaşasında. Şehre giriş kalbimin daha hızlı atmasına sebep olur. Ve her kavuşmanın tadı kalır damağımda. Tek bir hafta sonu olsa bile....
Ayak bastığımda İmzir'e geçmediği için sıkıldığım zaman, su gibi akıp gidiyor. Geçen hafta sonunda olduğu gibi.Yolculuktan sonra geceyi, sıcacık karşılandığım,en sevdiğim yemeklerin sofrada olduğu,bol sohbetin sürdüğü eşimin ailesinde geçirdim. Ertesi gün erken kalkıp fuara metro ile gitmeye karar verdik. Gerçi yetişmemiz gereken metroyu kaçırdık ama fazla sürmedi diğerinin gelmesi.
Daha önceki yazılarımda bahsettiğim ilkokul arkadaşım Gözde B. Dokuz Eylül Kapısında karşılayacaktı beni. Ve nitekim biraz gecikmeli olarak kavuştuk. Sabah saatlerinin olması bizim için bir avantajdı çünkü saat ikiye doğru tıklım tıklım oldu içerisi. İlk başta dernek stantlarının olduğu alanlarda gezdik. İzmir semtlerinin fotoğraflandığı bir sergi de vardı ve kayınvalidem İzmir'in eski hallerini bilen bir kişi olarak geçmişte yolculuk yaptı.
Kitaplar ayrı bir bölümde sergileniyordu. Sırasıyla gezmeye çalıştık ama her şey o kadar güzel ve renkliydi ki bir bölümden ötekine atladık. Bu esnada Kemal İnci ile karşılaştık. Emin olamadık ilk önce ve adamcağızın ismini hatırlayamadığımızdan geçip gittik. Ne tesadüf ki eve dönüş yolunda otobüste 'AŞK GELİYORUM DEMEZ ' filmini izledim ve Kemal İnci orada karşıma çıktı. Artık kolay kolay unutmam ismini...
Ataol Behramoğlu gelecek dediler. Çok sevindim. Lisede Türkçe dersinde Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var şiirini okuduğumda, öğretmenim bu şiirin hayatımız boyunca bize yol göstereceğini söyledi ve o şiiri temiz bir sayfaya yazıp sınıf tabelasına asmamı istedi. O zamandan beri öğrenirim yaşadıklarımdan. Ama o yazara, şaire ulaşmak bambaşka bir anı olarak kalacak bende. Üstelik dokunabilir özellikte bir anı. İmzalı kitabı...
Bu arada söylemeden geçemeyeceğim, Muzaffer İzgü fuarda çocuklar tarafından en ilgi gören yazar oldu.
Nazlı Eray ve Aslı E.Perker öğleden sonra gelen yazarlardan oldular. Aslı E.Perker'in güzelliğinden alamadım gözümü. Fotoğrafta çok net değil belki ama daha önce karşılaşmış olanlar ne demek istediğimi anlamışlardır. Upuzun bir sıra vardı ama o sıraya ben girmedim. Nazlı Eray'dan sadece iki roman ve birkaç çocuk kitabı vardı. Romanların konusunu da sevmedim. Böylece sadece bir fotoğrafla yetindim. Ki bu bile benim için bambaşka bir deneyimdi.
Ve Fırat. Fırat hayranları ne çokmuş meğer. Dur durak bilmedi satışları. Fincanlar, anahtarlıklar, buz dolabı mıknatısları, kitaplar, dergiler, mause padler..... Rengarenk bir stant işte :)
Oya Baydar harıl harıl anlatırken Melek Ulagay'ın dinlemesi tam da Bir Dönem İki Kadın'lık bir fotoğraf oldu :)
Bu koşuşturmaca bizi yeterince yormadığından bir de Lunapark'a daldık. Ama burada durun bakalım. Arkası yarın...
10 yorum:
üfff ne güzel bir gün olmuş. Burada kitap fuarına gideceğine Ankaraya git dahab iyi. O kadar uzak ve ulaşım o kadar zor ki...
Metro niye kaçtı biliyorum ben:)))
Lale Abla, güzeldi gerçekten. İzmir'de ulaşım baya iyi. Metro çok yakın. Ama sizin elinizin altında her şey. Yine de şanlısınız :)
Bilirsin tabi, senin yüzünden çünkü :D Ama sana değer doğrusu...
harika bir gün olmuş
orada olmak isterdim :)))
ne güzel bayıldım burdaki furada benim gittiğim ilk fuardı, tıklım tıklım ve bol kokuluydu hiç keyif almamıştım. Senin eğlenmene sevindim:))
Mavianne, seneye sözleşelim hep beraber gidelim :)
Sevda, yok bu gayet havadardı. Ama öğleden sonra baya kalabalıklaştı. Sanırım erken saatte gitmenin avantajı var.
Ne güzeldir İzmir Tüyap kitap fuarı bir kaç kere ben de gitmiştim İzmir'deyken.
Ne güzel yapmışsın Buğday'cım.
Özlemcim gerçekten iyi geldi bana. Hem yoruldum hem dinlendim. İkisi bir arada :)
Yorum Gönder