KÜÇÜK KAÇAMAKLAR

 Bu fotoğraflar benim hiç bir zaman karşı koyamadığım küçük kaçamaklarımdan oluşan bir koleksiyon. Görüntülere bakınca  ne demek istediğimi anlayacaksınız...
Ben balığı küçük yaşlarımda boğazıma takılan bir kılçıktan ötürü yemedim uzun yıllar boyunca. Sonra anladım ki çok büyük bir kayıpmış. Yenmeyecek gibi duruyor mu?

 Bu sene yediklerim yetmiyormuş gibi sevgili arkadaşım Derya bir pastane açtı. Her davette yeni yaptıkları şekerlemeleri denetmek adına bize muhteşem bir işkence uyguladı. Bu görünen de o işkencelerden bir tanesiydi.

İşkencelerin devamı :)

  Akyakada gezerken balık ekmek ardından bir Waffle keyfi yapalım dedik ve siparişi verdik. Tabi böyle bir manzarayla karşılaşmayı ummuyorduk. Nasıl yemeye başlayacağımız konusunda ciddi bir toplantı düzenlemek zorunda kaldık... Sonuç mu mmmhhh çok güzel çok.

Hep kaçamak yapılmadı tabi biraz da gezildi. Önceki yazılarımda belirtmiştim eşimin pasaportu ve vizesi için uğraştığımızı. İzmir'e Alman Konsolosluğu için gittiğimizde Kızlarağası Hanı'nı gezme fırsatını bulduk. Ben ilk defa gittim ve doğruyu söylemem gerekirse biraz hayal kırıklığına uğradım. Sanırım gözümde canlandırdığımla gördüğüm arasındaki büyük farktı beni bocalatan. Ünlü kahvesini de içtim ama beğenmedim. Fazla ağırdı. Onun yerine etraftaki güzelliklere baktım. Yukarıdaki yüzükler gibi.

Sonra kız kardeşim bir çanta beğendi kendine. Dükkanın içerisine girdiğimizde gördüğümüz manzara çok renkliydi. Raflarda yüzlerce çanta diziliydi. Ve hepsi istek üzerine dikilen farklı modellerde çantalardı.

Burda da dikim yapan arkadaşın arkadan görüntüsünü sergiliyorum. Kız kardeşim o kadar çanta arasından hiç zorlanmadan dışarıda ilk gördüğü  çantayı kaptı. Bu kızın kararlarına bayılıyorum. Az ve öz, kısa ve kesin.

İşte bu kısa bir kayboluşun ve küçük kaçamakların bir özetyidi. Sonunda ne mi oldu? Vizeyi aldık Aralıkta Almanya'dayız...